Voor de sociaal onhandige Saar, dochter van een afwezige vader en een hardvochtige moeder, is schilderen het baken in haar leven. Maar als dat leven kantelt en de mensen om haar heen een voor een verdwijnen, laat juist de scheppingsdrift het afweten en verliest Saar alle houvast.

De nalatenschap van haar geliefde, een studie naar de poëzie van Lucebert, prikkelt haar zinnen. Maar hoezeer ze zich ook in zijn woorden probeert te verliezen, haar scheppingsdrift komt er niet mee terug en de geliefde evenmin. Nietsontziend zet Saar haar lichaam in, de biologische scheppingskracht, in de hoop dat die haar kunstenaarschap wakker kust en haar het baken brengt waar ze zo naar hunkert.

Over het krakende ei verscheen in april 2019.

Douwe de Vries (Friesch Dagblad):

‘In de tweede roman Over het krakende ei van Cobi van Baars (1976) staat de relatie tussen literatuur en schilderkunst centraal. Soms kunnen beide niet zonder elkaar, zoals de auteur in deze roman wil laten zien.
Een schrijver kan gebukt gaan onder een writer’s block, maar ook de creativiteit van een schilder kan opdrogen. In deze roman staat alles in het teken van verlies.’
Lees verder in het Friesch Dagblad

Koen Eykhout (De Limburger):

‘Saar uit Over het krakende ei, tweede roman van dubbeltalent Cobi van Baars, weet nog hoe ze als kind een handstand maakte op een wit tapijt. Toen ze landde, zag ze een schilderij aan de muur. Van dichter-schilder Lucebert blijkt later. Met twee grimmige wezens en een klein schepsel ertussen: haar ouders met haar als kind. Dit fragment uit de zintuiglijk geschreven roman bevat de kern van een aangrijpend verhaal.’
Lees verder in De Limburger

 NBD Biblion:

‘Hoofdpersoon Saar is bloemist en schilder, ze bevindt zich op een kruispunt in haar leven. Bijna veertig en single is ze dringend op zoek naar mannen om zich te laten bevruchten. Ze ontmoet de liefde van haar leven, die haar op het spoor van Lucebert zet, maar hij verdwijnt ook weer. Ook zijn er andere mannen in haar leven. Haar moeder sterft. Als ze zwanger raakt, weet ze niet van wie het kind is en het kind blijkt een eigenaardig karakter te hebben. Literaire roman waarin de rode draad de poëzie van Lucebert is.’
Lees verder bij NBD Biblion